Durkheim intiharın taklit olgusundan çıktığı yolundaki yorumu da bir yana bırakır. Bilindiği gibi Tarde taklidi toplumsal düzenin anahtar olgusu olarak değerlendirmektedir. Durkheim, taklit adı altında üç olgunun birbirine karıştırıldığını söylemektedir. Bu olgulardan birincisi bilinçlerin birleşmesi (fusion) diye adlandırılabilecek, aynı duyguların çok sayıda insan tarafından hissedilmesidir. Her biri ötekinin hissettiklerini duyar; bireyleri harekete getiren duygular ortak duygulardır. Hareketler, inançlar, tutkular her birine aittir. Çünkü bunlar herkesle ortaktır. Ama bu sosyal psikolojik olgunun dayanağı bir ya da çok birey değil, topluluğun kendisidir.
Çağdaş toplumlarda, toplumsal varoluş gelenekle düzenlenmez, bireyler birbirleriyle sürekli yarış içindedirler. Yaşamdan çok şey bekler ve isterler. Özlemleriyle bunların doyumu arasındaki oransızlıktan doğan acı ve tedirginlik havası intihar dürtüsünün gelişmesine elverişlidir.